1. 1201.
    +17
    beynimizin içinde öyle karışık huur çocuklukları dönüyor ki, herşeyi kendisi gibi karışık hâle getirmeye çalışıyor.
    tek yapmanız gereken doğal olmak dediğimde beyniniz size oyun oynuyor ve diyor ki, ulan o kadar kolay değil be!
    işte bu kafanızın içinde taşıdığınız huur çocuğunun oyunu. sınavlarda kolay soruları zor yoldan yapmaya çalışıp
    notunuzu düşüren de aynı huur çocuğu, beyniniz...

    sadece bana güvenin, inanın çok ama çok basit. bu işi karmaşıklaştırmayın aklınızda. yapın gitsin. neyse kızın biriyle
    konuşuyordum dilara adı. kızla muhabbetimiz çok iyi gidiyordu. gözlerimin içine bakıyor, heyecanlı ve mutluydu. halbuki
    yolda yürürken durgun sayılırdı. kız bana minnettar olmalıydı...

    şimdi üç yıl öncesine dönüyorum, bi gün cesaretimi toplayıp kızın birine açılmıştım. sağolsun kendisi de konuşkan
    ve eğlenceli biriydi. taksimde bi teras kafe bulup oturmuştuk. kıza kendimden bahsediyordum bol bol, kendimi harika
    göstermeliydim, öyle sanıyordum. sıkıldığını farkedene kadar. işte ben böyleyim şöyleyim, kimin gibinde ulan?
    kıza ilgi göstermem gerektiğini o an farkettim. halbuki ben kendimi kanıtlamakla meşguldüm öncesinde. lan kız
    zaten hoşlanmıştı benden, herşeyi mahvediyordum, ne yapıyordum ulan ben??
    ···
   tümünü göster