sex bağımlılığı olan komşu kızı

altın kural 1: kişisel algılamamaktı. kızların yüzde doksanı regl olabilir, kötü modda olabilir, sevgilisinden ayrılmış,
ailesiyle tartışmız, mağaradan yeni çıkmış olabilirdi. bir sürü şey, bu yüzden beni reddedeceklerdi , bu kaçınılmazdı.
halbuki eskiden "daha güzel bi cümle söylemeliydim" veya "daha çok kitap okumalı, kişisel gelişim videoları izlemeliydim"
diye kara kara düşünürdüm. halbuki sizin bunu okumanıza bile gerek yok inanın. öyleyse neden okumanızı istiyorum?
çünkü ben size kızla aranızda dağlar kadar fark olduğunu söyleyenlerden değilim. o huur çocukları ne diyor biliyormusunuz?
"şu kadar para verip kitabımı alırsan, kıza öyle şeyler söylersin ki kız senin seviyene iner, veya sen yükselirsin". piyasadaki
en büyük huur çocukluğu bu işte. onlardan değilim, size diyorum ki taşaklarınız varsa ( en az iki tane ) herşeyiniz
tam ve yeterli demektir!

tepkisini beğendim kızlara gidip merhaba diyorum, göz temasını az daha devam ettirip iltifatımı ediyordum. utangaç
olanlar yürümeye devam ediyordu sırıtarak, tekrar yakalayıp utanmana gerek yok alışık değilsindir, normal olan da bu zaten
falan diye rahatlatmam gerekiyordu. geri kalanı teşekkür edip tatlı tatlı bakıyordu gözümün içine. tek yapmam gereken
azıcık kızın hakkında öğrenmekti. burda mı oturuyor, yakınlarda mı. nerde okuyor, erkek arkadaşı o an varmıydı? vs.
sonra numarasını alıp uzaklaşıyordum ve beni izleyen herkesi kendime hayran bırakıyordum. dakikalar içinde
gelip hiç tanımadığım lavuklar omzuma vurup "dayı nasıl yaptın ya? bize de öğretsene kurban olim" diyorlardı.
zamanla buna alışmıştım. halbuki tek yaptığım doğal olup, bakış atmak, sonra yaklaşıp içimden geleni söylemekti..