sex bağımlılığı olan komşu kızı

şu an okuduklarınızı akşamdan yazıp kaydettim, arka arkaya yazıyorum. çünkü sabah kızla buluşucam zütünüzde
pireler uçurşurken. neyse, ailem eve gelmişti ve saltanatım sona ermişti. artık akşam vakitlerinde eve kız atmam imkânsızdı.
öğlen zaten ev zaten çok iyi izleniyor, her balkonda dürbünle pusuya yatan moruklar var. dişi sinekleri bile sayıyor huurlar.

eski günlere geri dönüyordum. bu arada günümüze yaklaşıyorum ağır ağır anlatmama rağmen. neyse dinleyin şimdi.
bundan üç yıl önce, taksim meydanında yürüyorum. tek başıma gelmiş olmanın ağırlığı üstümde. o ne lan abaza gibi?
ne kız arkadaşım var, ne kankam var. sapık gibi geziyorum ortalıkta, kızlara bakmaya çekiniyorum. bacaklarına bakıyorum,
karnımda tuhaf bi duygu oluyor, içim bi hoş oluyor. ama nafile, bu kızlar çok güzeldi. beni aşardı. yani ne bileyim
aramızda dağlar vardı sanki. yaşıtlarım bile benden büyük giyiniyordu, ortamı olan, kafe bar vs. çok iyi anlayan çocuklarla
takılıyorlardı. beni kim ne yapacaktı ki? gerçi denizciydim dimi, hay gibeyim hiçbir faydası yoktu.