o gün ters bir şeyler olacağını anlamıştım

sabah tam vaktinde uyandım. saçımı başımı yaptım en güzel parfümümü sıktım ve en güzel şekilde giyindim. okula gitmek için yola koyuldum. üniversitenin dış kapısında beklerken gördüm onu. gene elim ayağıma dolaştı ama bu sefer kaçırmamalıydım. bu riski bir daha alamazdım. yanına gittim ve selam verdim.

ben: selam
kız: (gayet hoş bir tavırla) selam
ben: beni hatırladın mı? dün kantinde otururken karşımdaydın?
kız: ıı evet sanırım. (sanırım ne amk)
ben: ben ahmet, memnun oldum. (elimi uzattım)
kız: bende ceren, memnun oldum. (kız ismi ceren değil tabiki. fake isim kullanıyorum)
ben: birini mi bekliyorsun?
kız: aa evet bir kız arkadaşımı bekliyorum.
ben: tanıyor muyum? hangi bölümde?
kız: pgiboloji'de.
ben: yok ben eczacılıktayım. sen hangi bölümdesin?
kız: ben de pgibolojideyim. ev arkadaşıyız biz.
ben: ne güzel. bende evde tekim.
(arkadaşı geldi)

arkadaşı: selam.
biz: selam
arkadaşı: ceren, arkadaşın mı?
ceren: sayılır, şimdi tanıştık.
ben: ahmet ben memnun oldum.
arkadaşı: gözde bende. (gözde değil ismi)
ben: sonra kahve ısmalayabilir miyim size?
arkadaşı: benim erkek arkadaşım var ama kızabilir. (kezbana bak aq)
ben: bizde ceren'le gideriz. gider miyiz?(cerene dönerek)
ceren: ıı neden olmasın. (beni de süzdükten sonra)
ben: numaranı alayım seni ararım sonra.
ceren: tamam. xxxxxxxx

veda edip ayrıldık beyler. o kadar mutlu olmuştum ki. özgüvenim tavan yapmıştı. içim kıpır kıpır derse girdim ve çıkışı iple çektim. ders bitti ve eve gittim. ertesi gün onu kahve içmeye çağıracaktım. basit bir kahve içme nelere yol açacaktı kim bilir.

beyler benim uykum geldi, yarın devam edicem. hikayenin başı daha bu. olaylar çok merak etmeyin. hepinize iyi geceler.