şuanda canınız neye sıkkınsa yazıyoruz

yaz aylarından nefret ediyorum. sürekli bahar aylarında plan yapıp yazın yine parasızlıktan eve tıkılıp kalıyorum. evde dura dura depresyona giriyorum. antidepresanım bitti alacak param yok aslında annemden alırım da kadından da para istemeye utanıyorum aq. evde durup pcde takılmaktan kafayı yicem bugün şu istanbul depremiyle alakalı senaryoyu okudum ekşideki, ulan sabahtan beri o kafamda çıldırcam sürekli gerçekleştiğini hayal edip ailemin yaşayacağı sıkıntıları düşünüp düşünüp ağlayacak moda geliyorum. evde durmak cidden depresyona sokuyo insanı bi an önce okullar açılsa da ankaraya gibtirolup gitsem artık. aileden uzak olunca her nekadar özlesem de iyi oluyo aq, sürekli hayatına karışan birileri yok. amk neyden bahsediyorum ben de farkında değilim artık gibicem.