allaha inanmayıp da gayet mutlu olan var mı

benim dünya görüşüm dediğin şey, birikimli ateistlerin genelde bahsettikleri şeyler zaten. bize bu soruları sordurtan şey, bizi diğer hayvanlardan farklı yapan gelişmiş bilincimiz. evrimin gerçekliğinden şüphe duymayan mantıklı insanların dünya görüşü genelde bu şekildedir. türlü türlü insan var, kötü insanlar var, demek istediğim iyiliğin kaynağı her neyse, ahlakın kaynağı her neyse ki, bununla ilgili bilimsel araştırmalar da var tabi ama eğer kötülüğü tercih etmemiş insanlar olarak bu soruları kendimize soruyosak, pgibolojik açıdan yeterince tatmin olamadığımızdan. tarih boyunca insanlar tanrılara, tanrıya inandılar. peki neden? ölümle diğer hayvanlardan çok daha fazla, çok daha net yüzyüze geldiğimizden. belki de kabullenmemiz gerek bunu ve kabul edemediğimi söylediğim şeyleri çaresizce kabul edip, yoluma bakmalıyım. yolun sonunda ne kadar mutlu olduğumun, neleri tattığımın bi önemi olmadığını düşünüyo olmam yanlış beki de. bilmiyorum, izafiyet teorisi de yetmedi evreni, varoluş nedenimizi açıklamaya. bi şeyler bulunduğunda yaşamıyo olurum herhalde.