biz dünya nın en saçma mafyasıydık

tufan abinin beyaz neon ışıklı murat 124'üne atladık mahalleye dönüyoruz.

mahalleden bahsetmem gerekirse.
ümraniye mustafa kemal mahallesi eski adıyla 1 mayıs mah olarak da geçiyor.
türlü türlü olaylar var.
solcusu da orada kürt milliyetcisi de orada az olsa da sağcısı da orda.
ben politikayla fazla ilgilenmem o yüzden hepsinden uzak dururdum mahallede.
benim görüşüme göre zenginler ve fakirler var.
eğer o mahalledeki solcusu sağcısı kürtü türkü hepimiz komle fakirsek nasıl düşman olabilirdik ki ?

neyse mahalleye döndük.
abi dedim nagihan bitti benim için.
ya gibtir et sana kız mı yok ?
gibi sıradan dialoglardan sonra bizim derme çatma gecekonduya girdim.

kardeşim sercan

-abi gözünü kapatınca peynir biftek gibi geliyor ım ım
+ya sercan gibtir git.
+düzgün konuş kardeşinle
-anne bu çocuklara anlat et sağlığa zararlı ondan almıyoruz.

sercan atladı lafa.

+abi zararlı değil yalan söylüyorsun tayfunlar hep biftek yiyor hiç bi şey olmuyor.
-oğlum nasıl bi şey olmuyor lan tayfun geçen köpeği pisi pisi diye çağırıyordu.
+yalancı

off anne ben yatıyorum dedim

o sırada elimde irfan adlı mafya bozuntusunun kartı türlü düşüncelerle uykuya daldım