ilk ciddi kavgam beyler özetli

part 11-
babam benden utanıyordu annem düzenli olarak ağlıyordu ama ben artık olmak istediğim kişiydim. cihan abimin babadan yadigar küçük bir ayakkabı dükkanı vardı. burada ayakkabı tamir eder, eski ayakkabı satardı. zaten bu para sadece maçlara yeterdi. bizim aşkımız başkaydı.
Ben artık 16-17 yaşlarıma yaklaşıyordum. yanına aldı beni yanımda çalış dur dedi. artık onun öz kardeşi gibiydim. zamanla tıpkı ona benzemiştim gözlükleri atmış. zamanla uzayıp boya vermiş ve saçlarımı onun gibi kestirmiştim. idolümdü o benim. dediğim gibi solcuydu bizim mahalle. daha doğrusu varoşların kominstiydik. bıkmıştık bu sefil hayattan eşitlik evet tek hayalimiz buydu.biz istanbulun unutulmuş tarafıydık. zamanla bende bu felsefeyi benimsemiştim. artık benim cihan abimin peşine takıldığım gibi peşime takılanlar vardı.
Mahallenin sevilen çocuğuydum. fakat tek sorun vardı para….