rezervleri alın beyler efsane baslıyor

o gün uyuduk yine orda. sabah çıkıp beraber üniversiteye gittik. hazırlık yılı böyle böyle geçti. (diğer küçük ayrıntıları pek hatırlayamıyorum. aklıma önemli bir şey gelirse eklerim.)

dediğim gibi üniversitede kısa sürede az çok tanınan biri olmuştuk. yolda yürüken bile sürekli insanlarla selamlaşıyorduk. ben ise sosyal olarak kalabalıktan pek hoşlanmadığımdan yapmam gerekeni yapıyordum.

çünkü o zaman babam da demişti çevre her zaman önemlidir, ilerde lazım olur diye. babam bu lafı daha küçükken söylemiş olsaydı, örneğin lisede falan kesinlikle ona karşı çıkardım. "her şey para değil. önemli olan çevrende seni olduğun gibi seven sağlam insanlar olması diye". düşünüyorum da beyler o saflık zamanla azaldı. tabi bunda tamamen insanların payı vardı. yine de en büyük hayalim beyler hiç kimsenin sahte olmadığı, pisliğin olmadığı, herkesin eşit olduğu bi yer. bilmiyorum belki cennet... çünkü yaşlanınca daha da iyi anlayacağız kendini en büyük sananlar bile bi tak değil unutmayın.
iyi şarkıdır beyler: http://www.youtube.com/watch?v=thEHHbuUIoo