her gece pelerinimi giyip sokağa çıkıyorum

siyah pelerinimin altında hiçbir şey olmadan çırılçıplak bir şekilde dışarı çıkıyorum. bir de kırmızı yüksek topuklu ayakkabılarımı giyiyiorum erkek halimden utanmadan. tam bu saatlerde çıkıyorum sokağa.

en yakın caminin avlusuna gidip abdest alan titrek ak sakallı ihtiyarlara selamünaleyküm diyorum. ihtiyar beni görünce şaşırıyor, karanlıktan dolayı mı böyle göründüğümü merak ediyor. tam aleykümselam diyecekken pelerinimi açıyorum ve çıplak bedenimi ihtiyara zorla seyrettiriyorum.

birkaç saniye sonra karı gibi çığlık atıp kırmızı ayakkabılarımın topuğuna basa basa uzun adımlarla kaçıyorum. bunu bazen de kadınlara yapıyorum ama gecenin bir yarısı sokakta kadın görmek pek mümkün olmuyor.

bir köşede durup çöp arabasının gelmesini bekliyorum o sırada pavorotti taklidi yapıyorum. çöp arabası gelince hemen arkasına asılıyorum. rüzgar pelerinimi arkadan havalandırıyor, beyaz kıçım gecenin karanlığını aydınlatıyor. çöpçülere çöpleri arabaya koyarken yardım ediyorum. ama onlar da kaçamayacak benden. pelerinimi kaldırıyorum bütün vücudumu seyrettiriyorum. etrafımda dönüyorum o sırada adeta bir yarasa gibiyim.

yine çığlık atıp koşarak uzaklaşıyorum pelerinim uçuşuyor çöpçüler beni seyrediyor. belki de onların hoşlarına gittim ya da gitmedim bilmiyorum. çok ateşliyim hem de çok.