megan fox

en son dışarı çıktığımda gece dördü geçmişti. alkolü ağzımdan başka her yerimle içmiştim. üzerimde bir tane david bowie tişörtü, altımda yırtılmaktan anası ağlamış bir şort, ayakta da ayakkabı işte normal ayakkabı. kuzenim içerideydi. bulmuş bir tane kız onunla takılıyordu. benim içim ise pompaya koşamadığım için biraz buruk, biraz kederli, biraz da isyankardı. kapıdaki elemanla (rob diyeceğiz ona) biraz muhabbet ettim. david bowie'nin neden amerikalı'lardan korktuğundan, karı milletinin neden çok konuştuğundan bahsettik biraz hatırladığım kadarıyla. sonra ben bir ara güiza senin ananı gibeyim ananı diye haykırdım gecenin karanlığına doğru. bilirsiniz o aragones'in geldiği sene çok kötüydük. güiza'ya da ayrı gıcık kapmıştım ama şimdi o kadar kötü bakmıyorum reyizimize. 14 milyon euro da az para değildi ve ben ne zaman içkili olsam fenerbahçe'yi düşünürüm. bazen üzülürüm, bazen sevinirim. neyse rob anlam veremedi tabi, ondan sonra ben onun da anlayabileceği şeylerden bahsettim. insanlar geldi işte gecenin dördünde ne yapacaklarsa dıbına kodumun barına girip, bu da onlardan para alacam falan derken daldı gitti. ben de geçtim bir köşeye kulaklığı taktım kulağıma david bowie dinlemeye başladım.

yarım dakika falan dinledim herhalde. söylemesi ayıptır hafiften sızmışım. çimendeydim zaten. gelen giden azalmış. ulan biri dürtüyor koğuş ağası gibi. gözlerimi açtım güiza yaktın ulan takımı diye bir şeyler mırıldandım. lan bi baktım rob. kulaklığı çıkar gibilerinden bir hareket yaptı. yanıma çime oturmuş. onun yanında da bir çift bacak. lan bacak megan fox'un bacağı onu tahmin ettim, zütü görebilsem tahminimi kesinleştirebilirim. surata baktım, harbiden megan fox (sezen aksu'ya sezen diyen kadınlar gibi bundan sonra megan diye bahsedeceğim).

devam edecek...