hayatınızı kökten değişterecek olan şey

öncelikle @1 e herkes gibi sonsuz teşekkür ediyorum. hemen hemen harfiyen uygulamaya çalışıyorum bahsedilenleri. şu an 1 ay civarı oldu ve hedefim minimum 90 gün devam etmek, ve gelişmeleri kendim gözlemlemek. eğer cidden işe yararsa ben de kendi hikayemi yazacağım burada.

yeri gelmişken denk geldiğim bi ted konuşmasını paylaşayım dedim. Philip Zimbardo diye bi pgibolog "Erkekler neden kaybediyor?" üzerine konuşuyor. isteyen şuradan izlesin beyler. konuşmanın çevirisini de yazayım aşağıya kalsın. mutlaka bi bakın bence. http://www.ted.com/talks/zimchallenge

--spoiler--

Bugün sizden erkeklere olup bitenleri dikkatlice düşünmenizi istiyorum. Erkekler akademik alanda zayıflıyorlar, sosyal alanda kızlar tarafından yerle bir ediliyorlar, ciks hayatlarında da kadınlar tarafından. Bunun dışında, başka da bi sorun yok. E bununla ilgili veriler ne? Okuldan ayrılma verileri oldukça şaşırtıcı. Erkeklerin okulu bırakma ihtimalleri kızlarınkinden %30 daha fazla. Kanada'da, her üç kıza karşı beş erkek okulu bırakıyor. Kızlar her seviyede erkeklerden daha iyi, ilkokuldan üniversiteye kadar. Lisans eğitimini tamamlamak ve diğer eğitim programları arasında erkeklerin kızların gerisinde kalması arasında %10luk bir fark var. Özel eğitime ihtiyaç duyan her üç öğrenciden ikisi erkek. Ve sizin de bildiğiniz gibi, erkekler kızlara oranla beş kat daha fazla dikkat ekgibliği teşhisiyle etiketleniyorlar -- bu yüzden onlara Ritalin veriyoruz.

Bu silinmenin kanıtları nelerdir? Öncelikle, yeni bir mahremiyet korkusu. Mahremiyet derken, başka birisiyle fiziksel ve duygusal ilişki kurmaktan bahsediyoruz -- özellikle de belirsiz, çelişkili ve dikkat çekici işaretler veren, karşı cinsten birisiyle ilişki kurmaktan. Ve her yıl, üniversite öğrencileri arasında rapor edilen utangaçlık üzerine bir araştırma yapılıyor. Ve burada devamlı artan bir erkek sayısı göze çarpıyor. Ve burada iki tür var. Bu bir sosyal bozukluk. Eski utangaçlık reddedilme korkusundan geliyordu. Bu yabancı topraklardaymışsınız gibi hissettiren sosyal bozukluk. Özellikle karşı cinsle başbaşayken ne diyeceklerini, ne yapacaklarını bilemiyorlar. Yüzyüze konuşmanın ne olduğunu bilmiyorlar, birileriyle rahatça konuşabilmeyi ya da onu dinlemeyi sağlayan sözlü ve sözsüz kuralları bilmiyorlar.

Burada sosyal yoğunluk sendromunu geliştiriyorum, ve bu erkeklerin neden kadınlarla ilişki yerine erkeklerle arkadaşlığı seçtiklerini inceliyor. Öyle görünüyor ki, erken çocukluktan bu yana, erkekler, diğer erkeklerin arkadaşlığını tercih ediyor -- fiziksel olarak. Ve burada aslında bir kortikal uyarılma görüyoruz, çünkü erkeklerin yanında hep erkekler olmuştur: takımlarda, külüplerde, çetelerde, cemiyetlerde, öcellikle de orduda ve sonra barlarda. Sonra bu beraberlik Super Bowl Sunday ile zirve yapıyor, erkeklerin tamamen yabancı başka erkeklerle tuhaf giyinmiş Green Bay Packers'tan Aaron Rodgers'ı izlemeyi yatak odasında tamamen çıplak Jeniffer Lopez'le olmaya tercih ediyorlar. Şimdiki problem de, onların devamlı olmayan internet ilişkilerini karşılıklı ve anlık sosyal ilişkilere tercih etmeleri.

Bunun nedenleri nedir? Bu istenmeden gelinen bir sonuç. Bence bu aşırı internet kullanımı, aşırı vide oyunları ve porografiye ulaşabilme. Problem şu ki, tüm bunlar uyarıcı bağımlılıklar. Madde bağımlılığı, daha fazlasını istetir. Uyarıcı bağımlılıklar, daha farklısını istetir. Uyuşturucularda, aynı şeyin daha fazlasını istersiniz --çok farklı. Bu yüzden, uyarılmışlığı devamlılığı için yeniliklere ihtiyaç duyarsınız.

Ve problem şu ki, endüstri bunu sağlıyor. Jane Mc Gonigal geçen yıl şöyle demişti bir erkek çocuk 21'ine geldiğinde çoğu zaman yalnız başına olmak üzere 10.000 saat video oyunu oynamış olacak. Hatırlarsanız, Cindy Gallop da erkekler sevişmek ve ferre izlemek arasındaki farkı bilmiyor demişti. Ortalama bir erkek çocuk haftada 50 ferre videosu izliyor. Ve elbette yüz tane izleyeni de vardır. Ve ferre endüstrisi Amerika'nın en hızlı büyüyen endüstri alanı -- yılda 15 milyar. Hollywood'da yapılan her 400 filme karşı, yeni yapulan 11,000 ferre filmi mevcut.

Bunun sonucu, hızlıca, yeni bir uyarılmışlık türü. Erkeklerin beyinleri, dijital olarak şunlara göre yeniden döşeniyor: değişime, yeniliğe, heyecana ve devamlı uyarılmışlığa. Bu da, analojik, sabit ve interaktif olmayan geleneksel eğitimden tamamen uzaklaştıkları anldıbına geliyor. Yavaş yavaş kurulan romantik ilişkilerden de tamamen uzaklaşıyorlar.

Peki çözümü ne? işte bu benim işim değil. Ben sizi uyarmak için buradayım. Çözmek sizin işiniz.

Peki ama kimler endişelenmeli? Tek endişelenmesi gerekenler kızların ve erkeklerin aileleri, eğitimciler, oyun tasarımcıları, film yapımcıları ve konuşabilecekleri, dansedebilecekleri yavaşça aşk yapabilecek ve evrimsel baskılara katkıda bullunarak türümüzü kabuksuz sümüklüböceklerden üstün tutabilecek gerçek bir erkek isteyen kadınlar. Sümüklüböcek besleyenler alınmasın lütfen. Teşekkürler.

--spoiler--