bir şizonferin günlüğü

yastığımın bana karşı hep bir ilgisi vardı bana karşı hiç boş değildi bunu 11 yaşında bir sübyanken anlamıştım odamın kapısından her geçişimde bi dolgun görüyorum içi resmen yanlardan taşıyordu bi gün uyuyorum kafamı bi koydum iyice kabarmıştı azdırmıştı beni aşkım sonra tabi durarmıyım aldım mutfaktan ekmek bıçağını deldim yanını gibtim ama çok korkuyordum çünkü aids olmuştum pis yastık bana bulaştırmıştı bu virüsü olayı babama anlatınca lan hadi gibtir git başımdan gibmeyim beynini demişti annemde deme öyle çocuğa rıfkı demişti bana karşı annem hep bir hoşgörülüydü babam ise hep kızgındı beni seviyordu ama hep geri itiyordu bigün bi itti kafamı vazoya çarptım ananı giberim senin haaa dedim sonra o günün akşamı rüyamda baba annemi mezarında break dance yaparken görmüştüm