bugün içimden bir parçanın koptuğu gündür

neyse, ankara aştiden, otobüslere binip, ben aydına, diğer arkadaşım manavgata gidecek. (diğeri zaten ankaralı amk onu sormayın)
o günü de hiç unutmuyorum. akşam saat 6:22'ydi aştiye geldiğimizde. apar topar, koşturmaca ile aydına giden otobüs firması aramaya başladık. pamukkale, kamil koç falan. yok amk hiçbiri. adını net hatırlamıyorum ama denizli seyahat gibi birşeydi sanki, zar zor buldum. 6:35'te kalkıyormuş. hemen aldım bileti. arkadaşlarımla vedalaştım, yardırdım otobüse. bir bey amcanın yanına vermişler beni, oturduk tırıs tırıs gidiyoruz. mesafe ve ne kadar zaman süreceği hakkında hiçbir bilgim yok. sadece kız arkadaşım biliyor geleceğimi. ona haber vermiştim. otobüse bindiğimi söyledim, telefonu kapattım. o zamanlar bu skindirik muhabbet vardı, telefonlarınızı kapatın falan. yıl 2008 panpalar. akıllı telefonlar da piyasalarda pek yok. hatta yoktu belki de tam hatırlamıyorum. bende nokia 6680 vardı, hey gidi günler. üniversitedeyken araba çiğnemişti amk telefonunu... neyse, muavine sordum, birader ankara-aydın kaç saat sürüyor? 9 saat demez mi bu amk. beni ter bastı. gecenin 3. buçuğunda orda olacağım.. hiç bilmediğim bir şehir..