1. 1.
    0
    Sanırım önemli bi nedeni yoktu. Gitmeyelim dedim, ısrarla gitmeyelim dedim. En sonunda ikna ettim. Eskisi gibi samimi ve eğlenceli değildi. Garip, soğuk bi havası vardı. Yüzünü arada sırada bi yere çevirip öyle kalakalırdı. Hiç konuşmuyordu. Bende onu izliyordum. Kafasını kitaplığıma dikmişti, sessiz sessiz hiçbi hareketlilik yapmadan inceliyordu. izliyordum onu. Ama ne oluyor, sanki kafasını hafif bana doğru çeviriyor. Evet doğru, kafasını bana doğru çevirdi. Bana bakıyor. Bana bakıp duruyor. Arif noldu dedim. Kalktı ayağa bi anda hızlıca, “kerem buradan bi an önce uzaklaşalım” dedi. Cidden korkmaya başlamıştım, ariften de korkuyordum, arifi de arkama alıp koşarak ayakkabılığa gittim. Ama ayakkabıyla uğraşamadım, hemen ayağıma bi terlik geçirip dışarı çıktım. Ariften korkuyordum ayrıca, biraz ondan kaçıp biraz onun sözünü dinliyordum ve evden çıkıyordum. Telefon ve anahtar yanımdaydı…
    ···
   tümünü göster