hayatımı siken tüm aile bireylerimin

hayatta hiç bir zaman yakın bi arkadaşım olmadı benim. dediğim gibi birtek abim vardı yaşadıklarım yüzünden sosyal hayattan soyutlanmış gibiydim yani popüler bir çocuktum ama tek sebebi kızlarla olan yakınlığım falan bikaç arkadaşım var onlarda sadece arkadaş işte.. aslında o kadar değişik ki hayat bi gün amk arkadaşım sarhoş olmuş yanıma geldi çocuk senin gibi olmak istiyorum çok yakışıklısın istediğin kızı elde edersin herkes senle takılmak istiyo falan diye şak şak sıraladı amk ama aslında ne kadar yalnız olduğumu bilmiyo lan.. bunların bir önemi mi var amk yalnız olduktan sonra birşeyi paylaşacak kimsem yok güvenicek kimsem yok.. kim ister lan böyle hayatı ? amk hiç unutmam babamın abimin faturasını ödemek için inşaatta amelelik yaptığını.. varlık içinde yokluk çektik biz , çektirdiler beyler yapıcak bişey yoktu.. babamın cebinde 100 tl varsa 40ını bana 40 ını abime verirdi kalan 20 tl ile kendi işe giderdi.. öyle bi adamdı sadece çok sertti dediğim gibi.. ben bu durumlara nasıl düştüğümüzü hala anlayamıyorum amk bi kumar ve kaybolan hayatlar lan..