yaşamımı siken olayı anlatıyorum

Okul çıkışı eve gidiyorduk, yol yakın olsun diye ara sokaklardan giderdik hep. Sonra birden karşımıza o çocuk ve yanında tahminen 15-20 arası kişi çıktı. Nolduğunu anlamadan bana saldırdılar, bir kaç darbe vurdum ama çok darbe aldım o an. Ama yediğim yumruk ya da tekmeler umrumda değildi, Esra'yı düşünüyordum ben. Tecavüz etmeye kalksalar , ya da bıçaklasalar ben hiçbir şey yapamazdım o an. Bunu bilmek yediğim o dayaklardan daha ağır geliyordu. Neyse ki Esra'ya hiç dokunmamışlardı. Gözümü açtığımda Esra başımdaydı ağlıyordu, öyle ağlıyordu ki, canım hiç öyle yanmamıştı benim. Hiç öyle kötü hissetmemiştim. Vücudumda hiçbir şeyi hissetmiyordum, tamam ağlama diyordum ona zar zor. Gözüm çok ağrıyordu ama, böyle uyumak istiyordum. Ama uyursam Esra'ya bir şey olacak diye öylesine de korkuyordum ki. Hayatımda ilk defa o an ağlamıştım. Esra'ya bir şey olursa diye düşündüğüm an kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu.