lise sonda fahişeyle yaşadığım yasak aşk

ben: seni o lanet olası yerde gördüğümden beri, kalbim küt küt atıyor. seni gibmek istesem neden buralara kadar çağırayım. sen ruhu temiz bir kızsın, tavırlarından, konuşmandan, duruşundan, sigara içisinden, hayatını anlatırken gözlerindeki acıdan, hepsinden etkilendim esin. rüyama girdin... artık geçmiş geçmişte kalsın, her şeye yeniden başlayabiliriz. ben senden çok etkilendim. çok güzel bir kızsın sen, hayatın sana oynadığı oyuna bakma, hani hep diyordun ya kader. evet işte kader bu, kadere karşı koyamazsın ki, ama şu an kaderini değiştirmek her şeye yeniden başlamak senin elinde. ben yalnız yaşıyorum... benimle yaşa, sana hiçbir zaman zarar vermem, lütfen, lütfen !

esin: keşke her şey senin dediğin kadar kolay olsaydı be çocuk ! (ağlamaya başlamıştı, bu sefer hüngür hüngür ağlıyordu, gözlerim dolmuştu amk, sevdiğim kız hüngür hüngür gözümün önünde ağlıyordu)

ben: ağla esin ağla, ağlamak gülmek kadar güzeldir. rahatlarsın

( ağlarken ona sarıldım amk, onun kirli dediği vücuda sarıldım, ağlarken bana sımsıkı sarıldı... anlamıştım bunca zamandır sarılmak istediği içini dökmek istediği birine ihtiyacı olduğunu, bileklerine baktım, bir çok intihar izleri vardı, ondan hayatının devdıbını dinleyecektim, dinlemeliydim)