lise sonda fahişeyle yaşadığım yasak aşk

esin: kardeşim için ayakta kalmalıydım. ama bu evde duramazdım artık. babam denilen o puştu gördükçe her defasında 1 yıl daha yaşlanıyordum. kafamda planlar yaptım. evet evet, gitmeliydim bu evden, kardeşimi de alarak gitmeliydim.

eczacı olmak istiyordum biliyor musun ?

ben: (sadece baktım amk)

esin: ama kader öyle bir yerden vurmuştu ki beni, ne zaman bir eczanenin önünden geçsem içim parçalanır, gözlerim dolar...

ben: baban şu an nerede ?

esin: geleceğim oralara... dediğim gibi o evden gitmem lazımdı. ama nereye gidebilirdim, daha 16 yaşında genç bir kızdım. sokaklar bana göre değildi, bana göre olsa bile kardeşim ne yapacaktı ? hastaydı, çok hastaydı ? anne desen, akıl hastanesinde delinin teki... baba desen kızına tecavüz eden ayyaş huur çocuğunun teki... ne yapacaktım ? düşündüm düşündüm ama gidecek hiçbir yerim yoktu.