yürüdüm ağır ağır şehire. parkın birine geçip oturdum. öyle bişeyki nereye gideceğimi bilmiyorum. sanki dünya 4 duvar olmuş çıkış arıyorum çıkamıyorum. herşeyin önemsizleştiği anlardan birindeyim. telefon çalıyor. umursamadım önce, hafif ekrana göz attım arayan ebru. yeterince kinini kusamamış olacak ki telefondan devam edicek. beynimin 10da 2 sini kullanarak açtım telefonu. yarım kalmışım.

+alo
-tipsiz sende istemyiosun bu çocuğu.
sustum.
-tipsiz yardım et diyorum
+ne yapabilirim ki ebru? gidelim mi?

gitmek isteseydi benden saklamaya çalışmazdı hamile olduğunuvazgeçmediğini hala beni buralardan zütürmeye çalıştığını sandım. hamile olmadığımı söylersem beni rahat bırakacağını sandımdemişti. demek ki hala gitmek istemiyor. bende zütürmek istemiyorum fakat...

-gitmek mi?senin yüzünü bile görmek istemiyorum.
+kendimi öldürmemi istermisin? ciddiyim.
biraz düşündü. istiyor bu belli.o pgibolojiyle yaparım.
-aldırıcam çocuğu.
+aldırmak mı?

savaşta çocuk öldürenlere büyük tepkiler verirlir, bahsettiğimiz şey çocuğun çocuğu. daha bi cenin. daha dünyayı görmemiş bile. ruhu var olmuşmudur onu bile bilmiyorum.tek çare aldırmak olmamalı. benim vucudum benim kararım diyen, kürtaj yanlısı olan kevaşeler hepinizin amk. acımasız orospolar. işte kendi kuralını oluştururan bu kevaşeleri kendi kurallarımla skmek istiyorum. gerçi benim gibi pçler yüzündende oluyor bunlar.ben bi çocuğu öldüremem.ben kimseyi öldüremem. kendi çocuğumu öldüremem. bunları düşününce gözlerimden yaşlar akmaya başladı. donuk sesle ebruyu dinledim. bişeyler anlattı.

+ben yapamam. öldüremem bi çocuğu.
-bizmi ölelim tipsiz? sende istemiyosun işte. daha o canlanmamıştır bile.
+hayatımın sonuna kadar pişman olacağım bişeyi yapmıycam. kendi canımdan o.
-çocuk doğarsa ne olacak sanıyosun? ıkımızı kesın öldürürler. peki çocuğa ne olacak sanıyosun.

kara kara düşündüm. artık ebruyu buralardan kaçırma gibi düşüncem kalmadı. işlerin hayallerimdeki gibi yürümediğini anladım.hem burcu ile ne kadar aramız bozuk olsada, istediğim kız o.temiz bi hayat. risksiz.kavgasız dövüşsüz. memur hayatı istiyorum. çok yoruldum beyler.o çocuğun aldırılması lazım ama ben yapamam. mantık ile duygu arasında kalmak ne bktan duygudur bi bilseniz. ebru anlattıkça gözlerim doluyor. beni razı etmek için yumuşak konuşuyor.o konuştukça gözlerim doluyor.

-ne günah olur biliyomusun?o çocuğun doğması. gayri meşru bi çocuğun doğması. beni öyle durumlara soktun ki tipsiz. nasıl soktuysan bu duruma çıkmam içinde yardım edeceksin.
+ben sormasam ne yapıcaktın ebru?
-ne?ne demek bu yha?(afalladı)
+ben gelip hamilemisin diye sormasam ne yapacaktın. doğuracakmıydın?
-söyleyecektim sana.
+ne zaman söyleyecektin? doğum sancıları çekmeye başlayıncamı?
-allahın cezası!ben mi suçluyum ha.beni mi suçluyosun.
+ebru bilmiyorum. yapamam.ama doğuramazsında.

ben çocuğu önemsedikçe dahada zorluyor beni. sanki acı çektirmeye çalışıyor. derdi bu gibi.

-hepsinin sorumlusu sensin.o çocuğun ölmesinin sebebide sen olacaksın. bebeğin katili sen olacaksın.
+sus ebru sus.sus yalvarırım sus.
-susmayacam. ahmet öğrenince benide öldürecek. senin yüzünden. bebekte senin yüzünden ölecek.

gözlerim yaşlı. elimde telefon ebruyu dinlerken, parka bi kadın geldi elinde köpekle beraber. köpeğin yavruları var kara ve kızılımsı. ebru ile konuşurken köpekleri izlemeye başladım.bu kadını bi yerden gördüm göz aşinalığı var. köpeğide gördüm sanıyorum. ebru kinini kusarken beni daha bi merak aldı.kim bu kadın? nerde gördüm? geçip karşı oturakta oturdu. birini bekliyor belli. derdim dağlar kadar fakat kadın kafama takıldı. çok geçmeden yanına bi adam gelip oturdu. halil lan bu.kadında halilin nişanlısı. köpek çaldığım köpek. sarhoşun evinde hapsettiğim golden cinsi köpek. tecavüze uğramıştı sokak köpeği tarafından. bunlarda yavruları olmalı. ahahah komik yavrular.o köpeğin benim yüzümden tecavüze uğradığını bilmiyor halil ve ben karşısında onu izliyorum.

-sorumlusu ben değilim. günahı senin tipsiz.o bebeğin kanı senin ellerine bulaşacak.
+aha. ahahaha.

-tipsiz?
+ahahaaaa.

şu yavrlara bak hepsi babasına benzemiş. siyah,kahverengi tonlarda köpekler. gülmeye başladım. ebru şaşkın. korkmaya başladı. gittikçe daha bi gülmeye başladım.bu kadar komik olan ne onu bile tam kestiremedim fakat gülüyorum. şokta olabilirim.o sokak köpeğinin böyle bi köpekten yavrularının oluşu çok komik. ahmetin köpek yavruladıktan sonraki yüz halini düşününce daha bi gülüyorum.

evren bana ne anlatmaya çalışıyor. zorla tecavüze uğramış bir kadınla konuşuyorum, durumu değerlendirirken, yine benim yüzümden tecavüze uğramış başka bi kadınla,bir köpekle karşılaşıyorum.her ikisinin hayatınıda ben mahvettim. kendi doğrularım yüzünden oldu bunlar. düşününce trajikomik olaylar. muhtemelen hayatımın en büyük sorunuyla karşı karşıayayım ve ucunda ölüm var ama gülüyorum. şoka girmişim. öyle bi gülüyorum ki çok geçmeden halil ve nişanlısı fark etti. ebru telefonda sinirden ağlıyor,ben aralıksız gülüyorum. halil ona bakıp güldüğümü fark edince sinirle baktı bana. ebru telefonu kapattı. telefon düştü elimden umursamadım oturağa uzanıp gülmeye devam ettim. elimle köpekleri gösteriyorum ve gülüyorum.zaz filmlerinde bile bu kadar gülmemiştim. muhtemelen şokta olduğum içindir. halil yanıma gelmek isterken, halilin nişanlısı ürküp halili çekti;

halilin nişanlısı:bu kim halil gel gidelim ya.

insanlar şu deliye bak diyor. hepsi hayretle beni izliyor. halil köpeğin tasmasından çekip zütürdü.şu yavrulara bak. çömeldim yere kendimi tutamıyorum gülüyorum,bir süre sonra gülmenin yerini göz yaşları aldı. kendimi toparladım ve konuştum kendi kendime;

ben yarra yedim

parkın ilerisindeki polisler gelip sordu. kimliğe baktılar. umrumdamısınız amk. kalkıp dünyası skilmiş şekilde eve yürüdüm.