1. 251.
    0
    'bir hikaye,bir kaç acı,bir çok ödül..'
    gülüşüne kanmamayı öğrendiğim zaman kaşarın, kovalayan adam değil kovalanan adam oluvermiştim. bunu bir anda farketmem olnaksızdı.bu bir süreçti ve süreç istediğim gibi ilerlemişti..
    üni.ye başlamadan önce kendimi hayat konusunda çok bilgili, girdiği ortamlarda yardıran, kızların dilini bilen biri olarak görürdüm.ne yazık ki öyle değilmiş!
    birkaç kere kızlar ve erkeklerin bulunduğu ortamlarda hesap gelirken insanların arkasına bakmadan hızlı hareketlerle uzaklaştığını gördüm. erkeklerin yavaş hareket etmelerini, kızların uzak durmalarını, blöf yapmalarını..
    tabi her yönden gelişiyordum. insanların sandığım kadar iyi olmadığını anlamıştım özellikle de kızların..
    zaman geçtikçe bende birşeylerin değiştiğini hissetmeye başlamıştım. artık insanlar benden korkuyor, benle konuşurken 2 kere düşünüyorlardı..ama beni sevmiyorlardı, aşırı saygı duyuyorlardı. sevmeleri umrumda değildi.2 tane dostum vardı, yeterdi,yetti de.
    kimdi o dostlarım? ikincisi ailem.
    ne kadar günah işlemiş olsam da ilki ezeli ve ebedi olan..
    bir kızla mekana gitmiştim.. yedik,içtik, eğlendik.hesap geldi. kız dedi ki ben ödeyim.tmm dedim çünkü ilkinde tmm demeseydim ikincisini teklif etmeyecekti * .
    mekandan ayrılırken kız mutsuzdu, beni kullanamayacağını anlamış ,isteklerini gerçekleştirebilmek için başka seçeneklere doğru volta atacaktı..
    ···
   tümünü göster