hatalarla dolu hayatımı anlatıyorum gelin

açık konuşmam gerekirse başlama hikayemiz beklentilerimin üstündeydi. 2 gün önce nazlı denen bir aptal sarışından sağlamından hayır yemiş hafif bir özgüven çalkantısı yaşamıştım. (oh sen buna özgüven sorunu diyorsan daha dur hele bi safacım) 2 gün sonunda kendimden 2 yaş büyük bir kıza açılacak olmak biraz garip geliyordu.

ama yaptım. o gün o doğumgünü kızına açıldım ve destansı hikayemiz başladı. şeyma babasını hemen hemen hiç tanımamış, eskişehirli annesinden kopup marmara'ya okumaya gelmişti. kalburüstü bir müzik kültürü, esmer teni ve antihijyenik bir bünyesi vardı. teknik olarak benim istediğim en temel 3 şey de onun en ekgib olduğu konulardı. ama inatla ve ısrarla denemeye çalıştım. kendimi sevdirmek istiyordum ve mümkün olduğunca yapmacık olmadan bunu yapmak istiyordum. ama olmuyordu.

sıradan kavgalarımızın birini yaşadığımız bi gece evinden gönlünü almış sigaramı bitirmiş minibüs biniyordum.

en arkanın bir önüne oturdum. benden başka yalnızca hemen şöförün arkasında oturan bir dayı vardı içerde. çok geçmeden minibüs yolcu almak için durdu. içeri giren bembeyaz tenli sarışın mini etekli bir liseliydi. gerçek anlamda çok güzeldi ve benim fiziki tüm kriterlerime hızlıca check atmıştı. gözümü aldığım noktada parasını uzatıp benim arkama oturdu, yani en arkaya.

şöför 5 kuruş para üstünü arkasındaki adama uzattı o da bana. dönüp vermek istediğimde yüzüme güldü. bu ne şimdi 5 kuruşa ne gerek vardı dedi. artık verdi bence almalısınla karşıladım bu güleç ifadesini.

buraya kadar bir makinacı için olağandışı da olsa burdan sonrası belki biraz sıradışı inanın.

önüme dönüp camdan dışarı bakmaya başladığım an yanımda birşey hissettim, kız kalkıp yanıma oturmuştu. dönüp nedenini sorgular bir bakış attım.

-burası daha rahat geldi gözüme..
-peki tamam öyleyse.

evet yalnızca bunu konuştuk. ta ki benim inmem gerekene kadar;

-rahatını bozucam ama inmem gerekiyor
-peki tamam öyleyse.

çok tatlı bir muhabbetti ve şeyma'yı da sevmiyordum. teknik olarak sadece numaramı verip şeymadan ayrılıp birşeyler yazabilirdim. ihanet olmayacaktı, bir şey hiç benim olmadıysa ona nasıl ihanet edebilirdim ki? di mi cemre...

hiçbirşey yapmamayı seçtim ve minibüsten indim.