hatalarla dolu hayatımı anlatıyorum gelin

sorgulamam hikayem işte o gün başlar. sadece aşk sadece para ya da sadece meta değildi. beyin fonksiyonlarım, algım o kadar farklı o kadar açıktı ki artık bu basitlik bana hafif geliyordu. daha fazlasını ve daha fazlasını çözmeliydim. hani bi geometri sorusunu çözemediğiniz ama o an geldiğinde tek bir kalem hareketiyle işi bitirdiğiniz zamanlar olur. sanki limitless'dan fırlamış gibiydim, tek hareketimle istediğim cevapları bulabileceğimi hissediyordum.

ve öyle yaptım. sorgulamaya başladım.

neden merve'yle ayrılmıştım, neden istemediğim bir liseye gitmiştim. neden babamın bunu yaptığını görememiştim. neden? bütun bu nedenler tek bir kapıya açıldı içimde, allah'a.

1 yıl boyunca herşeyi ama en önemlisi amacımızı sorguladım. din bize sadece ibadeti gösteriyordu, ibadet ibadet ve daha fazla ibadet. ruhsal bütünlüğün gelene kadar ibadet. belki o zaman içindeki yaşam amacını bulabilirdin. ama bu bana yetemiyordu.

birşeye gözü kapalı inanmamız; sonunda ise doğru cevabı bulacağımız veriliyordu. peki ya gözü kapalı inandığımız için bulmuş olduğumuz gerçeği, bununla yüzleşiyor muyduk? hayır.

kuran, incil tevrat. bu 9 ay benim için bunları okumaktan fazlasıydı. kendimi öyle kaptırmıştım ki 1.dönem 2.0 olan ortalamam ikinci dönemin sonunda 0.98'e dönüşecekti. 5 dersin 5'inden de kalarak.