hatalarla dolu hayatımı anlatıyorum gelin

scroll'da aşşağı doğru indikçe zaman çizelgesinde yaramı deşecek kadar geriye gitmeye başlamıştım. artık günler haftalar bitmiş, aylar yıllar konuşmaya başlamıştı ekranda. ve ben merve'den ayrıldığım dönemi görmüştüm babamın bilgisayarında. cebime koyacak 5 liram olmadığında babamın kadının kızına senin fotoğraf makinen var mıydı, sana bir tane alalım yazışını görmüştüm.

evet babam hiçbir zaman harika olmamıştı. babam hiçbir zaman sevgisini belli etmemişti. ama babam, benim babamdı. benim için çalıştığına, benim için uğraştığına güvenmiştim. belki çok sağlam bir erkek çocuğu yetiştirmemişti ama babamdı o benim. güvenimin tam olduğu tek insan.

gözümü son kez kapattım ve açtığımda artık farklı hissediyordum.

boom.

sanki tanrı 15 yaşındaki ruhumu cımbızla tutup 10 yıl ileriye atmıştı. ekrana bakarken artık sadece ekrana bakmıyordum. ekranı da yatağı da hatta karşımdaki dolapları da çok detaylı incelemeye başlamıştım. kendimden korktuğum sıradan anlardan biri gibi geliyordu ama değildi. o düşünce bulutu. insanlar aldatıldığını öğrendiğinde karşındakine sadece bakmıyordu. düşünüyordu. belki o yaşına kadar yaşadığı herşeyi, tek bir anı bile.

işte 3. tekil şahıs olarak bunu tadmıştım. sadece annemi değil, kendimi de aldatılmış hissediyordum. en azından sadece 3.tekil şahıs olacaktım, şimdilik.