ulan dün başımıza gelen olaya bak amk

ben tabi o sessizlikte zaten nereye gideceğimiz belli gibi bi surat ifadesiyle mevzuya direk giriş yaptım --şimdi bu bahsettiğiniz sokakta kimse oturmuyo mu-- diye sert bir soruyla geceyi başlattım...

vedat dedi yok kanka oturan kimse yok orada ben çocukluğumdan beri hatırlarım yani oturan kimse yok dedi o arada cem başladı sırıtmaya. ne var lan ne oldu deyince bu dedi -yav beyler bişey söylicem ama kızmayın- dedi. noldu lan dedik ısrarla, -cenabetim var abdest almadım başka zaman mı gitsek- dedi. ulan salak mısın sen cenabet gezilir mi falan derken ben tabi şimdi hem bi yandan korkuyorum hem de bozuntuya vermiyorum ya, dedim -benim vaktim yok başka zamana gidiceksek gidelim bişey olursa da sana olur- dedim başladık gülmeye. (amk gerizekalısı cenabet gezilir mi amın oğlu)