1. 51.
    0
    "Bir saniye Zeynep, açıyorum!"
    dedim. Fidan da aniden
    çırpınmayı bırakmıştı, elimi
    çektim ağzından. Aceleyle
    pantolonlarımızı çektik ve
    üstümüzü başımızı düzelttik.
    Kapıyı açtım. Zeynep sinirli bir
    şekilde daldı içeriye. Bir Fidan'a,
    bir bana bakarak, "Ne
    yapıyordunuz? Kapıyı neden
    kilitlediniz? Kıza ne yaptın
    Harun? iyimisin Fidan? Birşey
    yapmadı ya?" diye bağırarak
    soruları yağdırıyordu. Sanki beni
    dövecek gibi kızgındı. "Zeynep
    sakin ol, birşey yapmadık,
    konuşuyorduk sadece!" dedim.
    Fidan da beni destekledi, "Valla
    bişey yapmadık abla!" diyerek.
    Ama Zeynep inanmamış gibiydi,
    "Kapıyı niye kilitlediniz
    ozaman? Anlamadım mı
    sanıyorsunuz ne halt yediğinizi!
    Kızım bak aklını başına topla,
    sonra benim durumuma
    düşersin!" dedi. Zeynep bunları
    derken gözleri dolmuştu,
    nerdeyse ağladı ağlayacaktı,
    sinirden eli ayağı titriyordu,
    yüzü kıpkırmızı olmuştu.
    ···
   tümünü göster