zombi saldırısı başlıcak deseler inanmazdım

Dükkanın önünde 6 7 tane zombi vardı, susturucuyu çıkardım, birini vurdum, diğerleri bana gelmeye başladı, olabildiğince oyalanıyordum, dibime kadar geleni vuruyordum... Özgür, dükkanın içerisindekiler bana bir anlam vermeye çalışıyordu, dükkanın önü tamamen boşalmıştı, erkin açtı kepengi içerden abi hazırmıyız dedi, getirin eşyaları dedim, özgür bagajı açtı çıkardı silahı bizi koruyordu, birinci canta, silahlar, malzemeler, av eşyaları derken, neredeyse her şey bitmişti, sadece Remington lar kalmıştı, erkana işaret verdim, hasgibtiiiir unutttum, abi remingtonları unuttum diye bağırdı, en arkada buket vardı, buket yukarıdan getir o silahları çok önemli dedim, serayı ve erkini de arabaya bindirdim özgürü de sürücü koltuğuna oturttum hazırlan, anlattığım gibi dedim, tamam dedi. çıktım dışarı gelen zombileri indiriyordum olabildiğince ses çıkartarak, iyicene kalabalık olmaya başlamıştı, bir iki tane daha vurup arabaya bindim buketi beklersek ölürüz dedim erkin, ve özgür tamam abi dedi, arabayı çalıştırıp ilerlemeye başladık,( http://www.youtube.com/watch?v=_nW5AF0m9Zw ) buket tam aşşağı indiğinde onunla göz göze geldim, sokağı geçtik artık rahattık, fakat o kanımı donduran buketin korku dolu bakışları gözümün önünden gitmiyordu, ben bu kadar kötü bir insanmıydım? berkaya, kardeşim dediğim adama bunu yapıcak kadar kardeşini öldürücek kadar kötü birisimiydim? fakat her şey için çok geçti...