karşı komşum bir hayat kadını

Fatih temkinli bir şekilde inerken bakmadı fulya’ya. Üzüldüm o an, benim yüzümden olmuştu. Nedense istemeyerek iyilik yapamıyorduk kimseye, genelde kötülüğümüz dokunuyordu. Ve buna yüzsüz gibi istemeyerek ismini koymuştuk. Her neyse, insanoğlunun pisliklerini dökmek benim görevim değil. Aslında herkes kendi içindeki pisliği süpürse dünya tertemiz olur, avrupa’da böyle mesela…

Fikri bizden önce +2’siyle gelmişti kendi deyimiyle allah’ın olmadığı mahalleye. Açıkçası iki arkadaşını önceden haber vermediği için bozuldum biraz, bizler hatta ekşiciler bile bir zirveye giderken artılarımızı belirtecek kadar medeniyken, fikri’den gelen bu beklenmeyen yumruk canımı acıttı. Şu an başarısız bir foreshadowing yaptığımı belirtecek kadar onursuzum arkadaşlar, aynı zamanda yaptığım espriyi karşımdaki insanlar anladığı halde açıklamaya kalkışacak kadar kibirli ve küçümseyici bir huur çocuğu olduğumu da belirtmek isterim.