hatalarla dolu hayatımı anlatıyorum gelin

benim için kısmen az sancılı geçti. çok çalışmadım, (viral olmasın ama) ama kadıköy halitağa fen bilimleri, hayatımda yaptığım (babamların yaptığı) en doğru tercihlerden biridir. şuan okuduğum okul da, hali hazırda en yakınım dediğim insanların yüzde 90 ı da burası sayesinde hayatımdadır. bunlardan mutlu muyum mutsuz muyum hali hazırda söylemek istemesem de.

he tabi özel marmara fen lisesi'nin son sene attığı büyük kazığı da hiç unutmam. 7 kişi okuduğumuz sınıfı son sene kolejle birleştirip 22 kişi yapmaları mı dersin, buna karşı bir de üste çıkar gibi ilgisiz tavırları mı dersin. o mehmet alkan denen müdür'de ah'ım çoktur. iyi bilir beni. yanlışlıkla bir öğrencisi falan okursa, kim olduğumu anlayacaktır çok iyi. alacağın olsun adam, alacağın.

evet ağustos 2009 dedim.

dersanem başlıyordu. ama başlayan tek şey o değildi, babam ve annem'in beklentileri de başlıyordu. 15 ağustos 2009 hepimiz sırayla ayağa kalkıp istediğimiz bölümleri söylerken ağzımdan yıldız teknik üniversitesi makina mühendisliği boşuna çıkmıyordu. bu bir beklentiydi. ablamın okulunu, babamın bölümünü kazanmam onlar için harika olacaktı. ve bu beklentiyi yerine getirmek için ben o plastik sırada oturuyordum o an. kendi isteklerimi karşılamak için asla değil.

bütün sene çalıştığımı hatırlıyorum, 22 yıldır yapmadığım yegane şeyi bu sene yaptığımı iyi biliyorum. yine tabii ki çok çalışmadım. sorumluluk ve beklentilerimden kaçtığım çok oldu, bu konuda özellikle kadıköy yengeç'e, görkem abi'ye teşekkür etmek beni artık hatırlamayacak da olsalar vefa borcudur. bilenler iyi bilecektir bu ikiliyi.

ygs sonrası seneye hazırlanacam sendormu ve annemlerin özel ders bombardımanına zorlayıp lys'de yap devlet'i kazan ittirmelerini detaylandırmadan sonuca gelmem gerekirse, benden bekleneni yerine getirim ilk 30 bine girdim sayısal puanımda.

tercihler önümdeydi 30 bin'le tıp hariç her türlü bölüme giriş yapabilirdim tek tercih etmem gereken okul/bölüm dengesiydi. hayat ne garip, hep bir denge olmak zorunda zaten di mi. nasıl şuan hayatımın en mutlu gününün ardındaki günde hüngür hüngür ağlayabiliyorsam.