hatalarla dolu hayatımı anlatıyorum gelin

kendimi onun güzelliğine o kadar kaptırmıştım ki babamların, müdür yardımcısı burhan gavatının ve arkadaşlarımın oks çığlıklarını duyamamıştım bile bütün sene. call of duty oynarken yediğimiz flashbang sesi benim için merve harici herkesin sesiydi. zaten hangi ses hotel california'yı o kadar güzel söyleyebilirdi ki? hala daha bulamam bi rakip.

iğrenç bir haziran sabahı o formalite testine bende girdim. 13-14 yaşında ki bir bünyenin kaldırabileceğinin çok üstündeki baskıyı göğüsleyip çoktan seçmeli bir hayatı işaretlemesi maalesef ki bu başlığın konusu değil, uzun uzun girmek istesem de inanın.

babamın geliri ve annemin emekli maaşı zamanın parasıyla 2 milyar etmiyordu. ve kızları o başarılarını daha da yüceltmek için dünyaya getirdikleri kardeşinin askine özel okulda okumamıştı, benim gibi aylık 1.5 milyar ödenerek.

beklentiler çoktu. beklentiler.

beklentiniz var mı şuan bu hikayeden bilmiyorum ama, eğer bana izin verirseniz kevin spacey gibi kör topal başlayıp, dümdüz yürüyerek bitireceğim. söz olsun.