cehalet cehalet cehalet cehalet

Cahil, cühela bırakılmış halk "bilen"i darağacına gönül rahatlığıyla zütürürmüş.
"Bilen", darağacında derdini anlatacak kimseler bulamazmış.
"Bilen" benim ulan densiz.
Yakoben (!) dedin, Monşer (!) dedin "bilen"i küçümsedin tak dolu kafanla.
"Bilen" korudu senin hakkını, tapınmanı; "bilen" verdi ekeceğin toprağı.
Padişah altı yüzyıldır vermedi sana bunu akılsız.
Padişah unuttu ve unutturdu sana Türklüğünü.
Peşinden gitti zütü taklu Arabın.
Senin on gram buğdayını da "bilen" korudu, on gram imanını da.
Be densiz, akılsız;
Anadolu kurnazı, taşra tüccarı, Ağa yalakası.
Padişah kulu, vezir köpeği.
Senin için kan döken Atatürk,
seni de soyunu da yok etmesini bilirdi, merak etme.
Seni de seven oydu, soyunu da;
soyun için savaşan da oydu.
Hakkını ver dedenin atanın,
için titresin andıkça.
Sus köpek, hakkın kadar hırılda.
Hesap günü olduğunda seni affettiğime şaşırma.
imza: LucaTurilli