1. 151.
    +3
    banyonun kapısının açıldığı koridor salondan gözüküyordu. üzerine eski, pembe bir havlu sarınmıştı zeynep, elinde farklı renk bir havluyla kafasını yana yatırmış saçlarını kurulayarak çıktı banyodan.

    - saatler olsun.
    - sağ ol.

    ayak ucuma oturdu, beyaz çoraplı ayak tabanım kalçasının kenarıyla temas halindeydi. ya farkında değildi, ya da umrunda değildi. belki de her ikisi bilemiyorum. ayağımı ne biraz daha itip onu rahatsız etmek istiyordum, ne de biraz geri çekip utangaç bir tablo çizmek. öyle, çuval gibi donakalmıştım orada.
    ···
   tümünü göster