1. 176.
    0
    yine bitmeyen bir ertesi sabah.. yine hayattan soğumuş, korkularımın ardına saklanmış bi şekilde uyandım. taşlardan yaptıgım yastıktan, kafamı kaldırınca ne kadar ahmakça olduğunu bi kere daha görüyorum.. görüyorum insanoglunun acizliğini...
    -
    yanımda benim gibi binlerce mahluk var hepsi uyuyor sessizce. deccal minare uzunlugundaki boyuyla konuşma kürsüsüne çıkıyor. bagırıyor.
    bugün çok büyük bir savaşımız var. hazırlanın, kılıçlanın sizlerden zafer istiyorum dedi. onun kölesi olmuştum ne derse onu yapacaktim. deccalin dedigi yerden silahlanıp savaş meydanina gittim bi kaç mahlukla.
    -
    orda milyonlarca insan hepsi bembeyaz giyinmiş.son günlerde gördügüm kızıl havanın renginden sonra iyi gelmişti. aralarında tanımlayamadıgım beyaz kanatlı varlıklar vardı. en başlarında ise nur gibi parlayan bir adam var. yanına gittim insanları islama davet ediyodu.
    -
    ey insanoglu gelin islama tek kurtuluş yolunuz bu savaşta benimle birlikte olun. sizlere yemin ederim Allah size merhamet edecektir.
    -
    ordaki insanlardan biri;
    ey allahın peygamberi alnımda kefere yazıyor. sizin ordunuza katılamam. burada ölüp gitmek istemiyorum.
    -
    beyaz adam;
    kafir bile olsaniz imana dönebilirsiniz son nefesinizde bile islama girebilirsiniz diyince benim içim huzur doluyor. her bir kelimesinde eski yılları hatırlıyorum. babamın beni camiiye zütürdügü yılları hatırlıyorum. annemin kuran okudugu yılları, küçükken oruç tuttugumu hatrımda canlanıyor. bize kendinden ve kıyamet hakkında bilgiler verdi.
    -
    tüm mü'min kardeşlerimin safına geçip elimde ki kılıçla kafirlerin kafasını uçurmak için bekliyorum acımasızca. vakit tamamdı. hz isa ordunun en önünde bekliyor. üzerimize dogru gelen yahudilerin en önünde deccal duruyor hırslı ve kötü bi şekilde..

    savaş başladıgında yanimdaki melekler beni koruyor. fakat benim kılıç darbelerim kafirlere işlemiyor. ben her vurdugumda sol yanımda bi acı hissediyorum. babamı düşünüyorum o da buradamı acaba derken kafirin biri sırtıma vuruyor.
    -
    kanlar içinde yerde kalıyorum. orada bayılmışım. hz isa tüm yaralılarla özel olarak ilgileniyordu. yanıma gelip bana iyimisin dedi.
    bende ona babam nerde diye sordum. cennette seni bekliyor diye karşılık verdi nur gibi parlayan yüzüyle. son günlerde hiç böyle mutlu olmamıştım.
    -
    yanımdaki melekler beni koruyor olmasa savaşın ortasında ölecegimi biliyodum. uyandıgımda deccal ölmüştü savaş bitmişti. biz kazanmıştık.
    -
    herşey bitti kurtuldum sanıyodum..
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster