son 3 yılda dünya da intihar eden insan sayısı

sebebi çok açık. teknoloji çağında bilgiye ulaşma kolaylığı insanların hayatını kolaylaştırsa da aynı zamanda depresyon ve aşağılık hissetmeye de itiyor. düşünsene sadece bilgisayarın başında tak gibi bir hayat geçirirken sürekli olarak bilgisayarından gördüğün inanılmaz hayatlar yüzünden öfken artıyor. teknoloji seni uyuşturuyor ve senden daha şanslı olan, sosyal becerileri gelişmiş, yetenekli diğer insanların hayatlarına bakıp seni oyalıyor. internet bu konudaki en büyük lanet. dünyayı bir anda küçücük bir yer haline getirdi. intihar eden insanların bir çoğu içinde bulundukları durumdan sıyrılamadıklarından değil de çok daha iyisine sahip olamadıkları için bunu yapıyorlar. düşünsene bu kadar kolay bir şekilde her şeyi göremediğimiz zamanları. Mesela sadece günde 1 saat televizyon yayını olan zamanları düşün. yaşadığın hayatın seni tatmin edebilmesi çok daha kolaydı. Hayatında hiç Papua Yeni Gine'yi görmeden, Amsterdam'ın gece hayatı hakkında pek fazla bir şey bilmeden, köyündeki sesi güzel kızın söylediği türküden daha iyisinin olmadığını düşünerek belki de ölecektin. Ya da sen bağcılar'da 400 lira kiranı zütünü yırtarak ödermeye çalışırken internet sayesinde gib suratlının birinin bir şişe şampayaya altı bin sterlin verdiğini görüp kendine lanet etmeyecektin. Kaderine küsmeyecektin. Eskiden insanların kendini daha iyi hissetmeleri çok kolaydı. tükürüğünü yere kadar uzatıp geri çekmeyi yetenek olarak kabul edip bununla gurur duyabilirdin. Ama şimdi bir yarışın içindeymiş gibi herkesin daha şaşırtıcı ve daha zor bir şeyi başarmaya çabalıyor olmaları anksiyeteyi tetikliyor. falan