bir kere daha bu toplumdan izole yaşadıgım icin

şimdi başlık olarak yazacaktım ama dert oldu buraya aktarayım. hayatım boyunca ikilemde yaşadım.hep öyle sosyal insanlar gördüm toplumda gittiğim her yerde ben ise tektim kendimi ifade edemezdim anlatamazdım anlamazlardı.ben de kendimi kandırdım başarılı olmalıyım başarı geldikçe güç gelir güç geldikçe insanlar beni dinler benim dediklerimi yapar daha sosyal olurum diyeveya sosyalliğin altında yatan istediğim kızı elde ederim temasıyla. fakat ne oldu başarılı oldukça daha yalnızlaştım. zekiydim istediğimi anında elde edebiliyordum her ne olursa olsun. diğer yanda ise mutlu insanlar vardı.bir yerde kendin pişir kendin ye misaliydi benimkisi. spora başladım. dünya şampiyonalarına kadar çıktım. dünyanın önde gelen ünilerinden teklifler geldi. sabrettim yalnızlığıma dedim ki evet güçlüyüm artık. şimdi herkes gelmeli. fakat baktım hala kimse yok. hiç bi kızla birlikte olmadım şu yaşıma kadar. neden diye sordum elimde güç var istediğimi elde edebiliyorum bu neden olmuyor. şimdi gene bi kamptayım bu seferki hayalim diyorum ki olimpiyata gideyim o zaman belki o zaman kızlar gelir. farkındayım obsesiflik derecesinde taktım ama işte yalnızım hala hiç öyle aranan adam olmadım hep kendim başardım kendim sevindim. paylaşacak bir ailem de yoktu.ne bileyim yine tekim.bir çözüm buldum ama ne kadar çözüm bilmiyorum. köpeklerle konuşuyorum hayvanlara anlatıyorum dinliyorlar dinlemeleri için yemek veriyorum en kötü veya bir ayım var ona anlatıyorum içimden bir his hep diyor bir gün konuşacak o ayı dayanamayacak konuşacak;benimkisi de ümit işte