taze ruh

Tavan beton kirişlerle desteklenmişti. Etrafta bir sürü boş kutu vardı. Hoca sağa ben sola dönüp çıkış aradık, çıkışı bulan ben oldum. Hocayı çağırdım, kucağında Furkan'la koşarak yanıma geldi. Kapıyı açmaya çalıştım ama sıkışmıştı, hoca Furkan'ı yere bıraktı, ben hemen Furkan'ın koluna girdim. Hoca kapıyı tekmelemeye başladı. Bense kendimi kötü hissediyordum, bütün bu olanların suçlusu bendim. Hoca nihayet kapıyı açtığında, ben etrafı kontrol etmek için başımı çevirmiştim... Bize doğru koşarak gelen, Furkan'ı yaralayan (muhtemelen o yapmıştı) o adamı görmüştüm. Suratı öfkeyle bakıyordu. Furkan'a yardım edip onunla hızla (artık yaralı bir arkadaşla ne kadar hızla gidilebiliyorsa o hızla) kapıdan geçtim. Hoca da hemen arkamızdan gelip kapıyı sertçe kapattı. Adamın gittikçe yaklaştığını bildiğimizden hiç duraklamadan hoca Furkan'ı aldı, ben önden onlar arkadan önümüzdeki merdivenlere tırmanmaya başladık. Bina 1 yıllık ya var, ya yoktu. Zemin kata ulaştığımızda elinde poşetler olan bir kadını geçtik, açılmasını beklediği asansörü gördüğümde bir apartmanda olduğumuzu farkettim. Kadın şaşkınlıkla bize bakıyordu, baksın. Ne olacak sanki. Bina kapısını açtım, hoca Furkan'la önden ben arkadan çıktık, önümüzde bir dış kapı daha vardı. Zaten açık olan bu kapıdan geçtik, sonra koşarak buradan uzaklaştık. Eski evi de geçtik, bir müddet daha koştuktan sonra bizi kimsenin takip etmediğinden emin olunca (özellikle o adamın) nihayet yavaşlayıp yürüyerek ilerlemeye devam ettik. Hoca Furkan'la önden gidiyordu, bense nereye gittiğimizi bilmiyordum. Kimsenin konuşmaya hali olmadığından sormadım da. Bir süre sonra da nihayet bir başka apartmanın önünde durduk. Hoca Furkan'ı yere bıraktı, ben de zavallı çocuğa direk destek oldum. Hoca kapıyı açtı, biz geçince de kapatıp asansöre binmemizi söyledi. 5. katta indik. Hoca dairesinin kapısını açarken biraz burada dinlenin sonra gidersiniz dedi. Tartışmaya halim yoktu, hocanın açtığı kapıdan ilk önce Furkan'ı geçirip sonra da kendim geçtim. En son da hoca içeri geçip ayakkabılarımızı aldıktan sonra kapıyı kapattı, siz banyoya geçin, Furkan'ın durumuna bir bakalım deyip ayakkabıları dolaba yerleştirirken biz de banyoya geçip hocayı bekledik.Ev 3+1 di, içeride kimse yoktu.