taze ruh

Böyle bir şeyin olabileceğine hayatta inanmazdım. Furkan beni sakinleştirmeyi başardı ve beraber barakanın önüne kadar geldik.Bir anlık cesaretle kapıya yüklendim. Yüklendiğim gibi geriye fırlamam bir oldu. Baraka hala sıcaktı ve ben acıyla yere düşmüştüm. Biraz sonra ayağa kalktım ve Furkan'a baktım, kapıdan sıçradığımdan beri gülüyordu hayvan. Ben olsam ben de gülerim orası ayrı konu. Neyse, tekmeleyerek açtım kapıyı, içeri girdik. içerideki o berbat koku gitmişti, hayvan cesetleri ortalıkta görünmüyordu. Furkan cebimden aldığı telefonumun flaşıyla içeriyi gözetlerken ben hala kayıttaydım. Bu çocuk içeride ne yaptı da koku gitti, cesetler kayboldu. Bu yıldırım olayı neyin nesiydi peki? Cevaplanacak çok soru vardı, ama henüz sırası değildi. Etrafa iyice baktığımda duvarlardaki kağıtlardan geriye eser kalmamıştı. Zemin de temizlenmişti. Etrafa bir kere daha baktım, önceki gelişimde olan hiç bir şey şimdi burada değildi, çocuk barakayı temizlemişti! Niye bunu yapmıştı ki, niye böyle bir şeye gerek duymuştu? Bizi görmüş olamazdı. Belki de burada işi bitmişti. Kafam karışık halde Furkan'a baktım, hemen sonra bana "Hemen buradan gitmeliyiz" deyip kapıya yöneldi. Ayağıyla tekmeleye tekmeleye açtığı kapıdan koşarak çıktı.