gemide yaşadıklarımı anlatıyorum

Yıl 1988-89. henüz 23-24 yaşlarında bu mesleğe başlayalı 2-3 sene oldu. heyecanlı bir şekilde o seferden bu sefere atılmaktaydım. hayallerim her geçen gün daha da büyümekteydi, kendimi değerli hissettirebilecek bir iş kurabilmek için.o gün burgasa ilk seferimdi. içimde çocuksu bir heyecan vardı. istanbul boğazından çıkıp karadenize yeni ulaşmışken, geçen günkü gibi,ve hatta kat be kat daha büyük bir fırtınanın kucağında bulmuştuk kendimizi.o binlerce tonluk devasa gemi, denizin üzerinde kağıttan bir gemiciğe dönüşmüştü.her solukta ölümün nefesini iyice hissediyordum. kalbim daha önce hiç atmadığı kadar hızlı, başım hiçbir sarhoşluğa benzemeyen bir şekilde dönüyordu. geçen günkü yediğimiz fırtına bana bunları hatırlattı. O yüzden de biraz fazla hırçınlaşmış olabilirim. Dedi.
Bu cevaptan sonra tatmin olmuştum.ve yanından ayrılırken bana bunları anlattığı için teşekkür ettim. bende,bir hatam olduğu düşüncesini aklımdan attım.en azından biraz rahatlamıştım. gülümseyerek yanından ayrıldım.bir kaç adım uzaklaştıktan sonra, seslenerek: delikanlı hikayenin sonunu merak etmiyor musun? Dedi. arkamı dönüp evet cevabını vererek tekrar yanına yaklaştım.