bir ergenin hayatının bir senesini anlatıyorum

4-5 hafta evden dışarı adımımı atmadım. gidip buragı vurmayı dusundum. takıcaktım bıçağı ne olursa olsun amk. olmaz bilader. adamın bende hatrı var. o bana yaptı, ben ona yapmıycam. ben güzel hatırlanmak istiyorum.

4-5 hafta sonra kendimi yavaş yavaş toparlama gayretine giristim. dershaneye gittim tekrar. kimse yüzüme bakmıyor beyler. böyle bişey olamaz. sanki yokmusum gibi. ulan dıbına doğranına koydugum evlatları dıyorum ben hayatımın kazıgını yedım nıye yanımda degilsiniz? her gece içtigim çocuklar tamam bilader uzatma işte diyip susuyolar. kafayı yicem. kimseye vuramıyorum o kadar güçsüz, o kadar takatsiz kaldım ki. 4 haftada 13 kilo verdim hayatım darma duman oldu gibildim. tam anlamıyla beyler; perişan oldum, ziyan oldum...