cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

ertesi gün, öğleye doğru uyanmıştım. ben uyandıktan bir iki saat önce atılmış iki mesaj vardı telefonumda. ‘günaydın’ - ‘birlikte kahvaltı yapalım mı’

ikisini de Oğuz atmıştı..

‘günaydın, şimdi uyandım’ diye cevap verdim
- kahvaltıyı kaçırdın… dedi.

aklımda bir sürü soru işareti… yine bir sürü soru… Buket…
benim bütün bunlardan kurtulabilmem için, teker teker çözmem gerekiyordu her şeyi. Buket’in öğrenmemesi gerekiyordu, Oğuz’u uzak tutmam gerekiyordu, hatta Oğuz’la açıkça konuşmam gerekiyordu.
olacakları beklemek istedim ama uygun zamanlar için.

arabamı almış, eve dönüyordum. o gün için işim yoktu, evde olacaktım. Oğuz’a işim var demiştim ama, ben eve girecekken sesini duydum.

-evde pineklemek bence yapılmasa da olacak bir iş’ diye seslendi
+ güldüm. babam yardım etmemi istemişti, evdeki dosyalarını düzenleyeceğim dedim bozuntuya vermeden
- sonra yaparsın, kahvaltıyı kaçırdın ama yemek için acıkana kadar gezdireyim seni
+ teşekkür ederim ama üzgünüm, halletmem gerekiyor gerçekten, akşama kadar ancak bitiririm
- benden kaçıyorsun
+ hayır, neden kaçayım senden