2 yılda hayatımı nasıl siktim anlatıyorum lan

artık yeni işime ve gurbete oldukça alışmıştım. hayat artık daha çekilebilir ve güzeldi.
annemin dırdırı yoktu ve bir sürü arkadaş edinmiştim. herkes sıcak kanlı ve güler yüzlüydü.
kimse parası yüzünden kimseye laf etmiyordu. anlayacağınız ortam sıcaktı. belkide gerçekten mutlu olduğum son günlerdi diyebilirim. inanın bana en son gerçekten ne zaman sevindiğimi hatırlamıyorum bile..
tamam, yüzüm gülüyor fakat ya gönlüm? yani aşk olarak bakmayın.
bir insan açken sevdiği yemeği görünce bile sevinir ya hani, ben hayatımda müthiş bişey olsa dahi sevinemiyorum artık.
içimden gelmiyor dostlar. bundan yıllar önce hayalleri olan küçük bir idealist çocukken 22 yaşında daha ergen sayılabilecek yaşta 35 yaşında adam ruhu taşımak inanın hiç kolay değil..