2 yılda hayatımı nasıl siktim anlatıyorum lan

annemle tek yaşadım bu yaşıma kadar. aynı evde olmamıza rağmen kaç saat beraber vakit geçirdiniz deseniz 24 saat bile diyemem. sevemedim bir türlü annemi.. mizacı bana terstir her zaman. ben anaç, şefkatli bir annem olmasını isterdim en nihayetinde. annem ise yalnızlığın ve kimsesizliğin verdiği etkiyle galiba sert ve temkinlidir. bana bile.
her neyse, annemle pek vakit geçirmem iletişimimiz sıfır anlayacağınız.
babam benden çok uzakta yaşıyor olmasına rağmen bu güne kadar bir olay hariç asla yaşadığını hissedemedim.
bu şekilde büyüyen bir çocuktum ben herşeyin öncesinde. ister garip deyin ister fakir ama gururlu..
kurnazlık bilmeyen, iyi gün dostundan ziyade kötü gün dostu oldum daima. etliye sütlüye karışmam asla. ancak damarıma basılırsa etini de sütünü de giberim böyle de pis bir huyum vardır. her neyse, dediğim gibi işe girdim. iş oldukça rahat sadece konuşmanla para kazanabileceğin iknaya bakan bir işti. günde 4 saat iş geriye kalan zamanlar eğlenmek idi sadece.
iş mesaiili bir iş değil. şirketin verdiği evde kalıyorsun yani gurbettesin ve yanında bi kaç iş arkadaşın var.
olmaz olsaydı..