cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

birinde ‘selam’ diğerinde ise ‘merhaba’ yazıyordu
neydi şimdi bu? telefon elimde odanın içinde yürüyordum. mesajlara tekrar tekrar bakarak.
bu merakım mesajlara değil, mesajların kimden geldiğineydi. Oğuz o kadar aklımı meşgul etmeye başlamıştı ki, onun olma ihtimalini düşünüyordum.
iki numaradan da o mu atmıştı mesajları? ya da diğeri kimdi…

iki numaraya da aynı mesajla karşılık verdim; ‘tanıyamadım?’
çok geçmeden bi mesaj geldi. telefonu biri elimden alacakmış gibi sımsıkı tutmuştum.
‘selam’ yazan numaradandı… ‘nasılsın, ben alper 

Buket’e çok sinirlenmiştim. numaramı ancak ondan almış olabilirdi.
‘teşekkür ederim, bir şey mi oldu?’ yazdım.
özellikle vermiştim bu cevabı, muhabbet etmek bile istemiyordum çünkü çocuğun amacı belliydi ve en ufak bi gülücüklü mesajda yanlış düşüncelere kapılacaktı. onun nasıl olduğunu bile sormayarak kabalığımı ortaya koymuştum…

‘müsaitsen yemek ya da kahve teklifi edecektim  diye aldığım cevapla Alper’in hızlı girişiminden iyice rahatsız olmuştum.
‘benim işlerim var, teklifin için teşekkür ederim ama sana afiyet olsun iyi eğlenceler’ cevabımla hayli katı davranarak onu geri püskürtmüştüm… ‘sağol’ diye cevap verdi.
sinirli olduğum halde güldürmüştü beni önceki ve şimdiki iki mesaj arasındaki yedi farkı görmek.