cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

diye konuşmaya başladı. bu tavrı çok hoşuma gitmişti. inanmıştım iyi niyetine. haklıydı kendince, herkes yanlış kararlarda ve davranışlarda bulunabilirdi. buketin ciddiyetsiz oluşu, o gün alkol almış olmamız, canerin yanlış düşünce ve davranışı bu duruma sebebiyet vermişti.
ama telafi edilebilirdi.
hoşlantı konusunda ise bir şey düşünememiştim. hala hoşlandığına ihtimal vermediğim için gitmemiştim bu konunun üzerine.

arkadaşlarımla otururken Buket aradı.
dışarı çıkmak istedi ama ben zaten dışarda, arkadaşlarımla olduğumu söyledim.
yarın akşam için söz istedi, tamam dedim ben de. kapatmadan önce ekledi, Oğuz ben sen ve Alper olacağız diye. Alper kim diye sordum, okul arkadaşımız dedi. üstelemedim ama neden dört kişi olduğumuzu mutlaka soracaktım yarın akşam.

evden aldılar beni. arabayı Oğuz kullanıyordu. daha doğrusu Oğuz arabasıyla gelmişti.
evin önündeki arabamı gören Oğuz,
‘araban güzelmiş. kullanabiliyor musun bari’ diyerek takıldı. ama evin önünde benimkiyle beraber 3 araba vardı. nereden biliyordu benim arabamı…
onunla ilgili bir şeyi, olduğu an yakalayabiliyordum. daha doğrusu şüphelenip bir cümleye on tane soru üretebilme duruma gelmiştim.