cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

aradan bu kadar zaman geçmesine rağmen Buket’le hiç konuşmamıştık. kendi duygularımı telkinlemiş öfkemi içimde yenmeyi artık öğrenmiştim. merak da ediyordum onu, özlemiştim de.
hayatımı asıl şimdi düzene koymuştum. babamla aramız her gün daha da düzelmişti. birkaç kez dayımı misafir etmiştik. arkadaşlarımı da tanıştırmıştım babamla, bir iki sefer davet etmiştik onları.

Buket’le son bulan bu iletişimimiz çocukça olmuştu. kırmıştık birbirimizi. okuluna gittim, aradım onu ‘şuradayım gel’ diye.
beni gördüğüne mutlu olmuştu, ben de onu gördüğüme aynı şekilde.. gün boyu birlikteydik. hiçbir şey olmamış gibi alışveriş yaptık o gün. araba kullandığımı görünce çok şaşırmış takılmıştı bana.

insanın yıllar geçirdiği arkadaşı hiç eskimiyormuş- diye düşünüyordum… akşam bir yerde oturduk, bir iki bi şeyler içerken konuştuk uzun uzun görüşmediğimiz zamanları. dedikodu yaparken saatleri devirmiştik.