lisede ki 4 yılımı anlatıyorum piçler

neyse yine okul açılıyordu hayatımın dönüm noktaları geliyordu çok geçmeden yavaş yavaş adım adım gün gün hayatımın dönüm noktalarına doğru gidiyordum. Neyse okula gittim baktım taha yok bini göremedim boyda atmıştı beyler basketbol sonuç vermişti. Seviyordum da
onun hayatında bir yanlış bitiriyordu işte ne yapalım burakta benimle birlikte taksa başlamıştı sonunda
oda kafasını dağıtıyordu işte. Daha iyiydi annemle durmadan ilgileniyordum binler kontrollere gidiyorduk doktor hep bize umut veriyordu
şimdi den anlayamayız ama kanseri yenmenin yolu moralden geçer kendinizi sıkmayın moraliniz yerinde iyiye doğru gidecektir filan
bende umutlanıyordum binler annemin moralini iyi tutmam lazımdı giberim aşkını meşkini dedim kendi kendime ders çalışmaya başladım
karnemi iyi getirecektim annemin moralini arttıracaktım beyler böyle olması gerekiyordu kimseyi giblemiyordum artık.