bir görmemiş yavşağın playboy olması

lise 2'nin de bittiği yaz. temmuzun ortalarına doğru sevgilimden ayrılmıştım. yaklaşık 9 aydır beraberdik. ayrıldıktan sonra dünya o kadar güzel gelmişti ki evde boş boş otururken bile eğleniyordum. düşürdüğüm karının kızın haddi hesabını yapmıyodum. tutanım yoktu artık. biraz daha büyümüştüm. artık kadınların ne tak olduğunu biliyordum. artık sevgililik denen olay iki gerzeğin birbirine bağlanması değil stratejik bir savaştı benim için. tüm dişilerin ne denli huur olduğunu biliyordum. ve sanki dişilere dersini vermek için tanrı tarafından görevlendirilmiş bir peygamber gibi hissediyordum. hepsi benim için birer oyundu. hepsi soyunduğu zaman uğraşılmaya değmez birer mahluk olup çöpe atılıyordu. bekarlığın her anını doya doya yaşıyordum. artık işi daha da büyütmüştüm. kaan isminde bir arkadaşımız vardı grupta. en çok onu severdim çok iyi çocuktu. onunla yaz akşamlarını değerlendiriyorduk gezerek tozarak. ikimiz de bu şehirden sıkılmıştık tatile gitmek istiyorduk. parayı nereden bulabiliriz düşüncelerine kapıldık. planları da yapıyoruz. önce istanbula gideriz. sonra antalya. ama paramız yoktu. ve bize gereken en düşük miktar 800 liraydı. ki bu 800 lira gittiğimiz yerdeki 3 öğün yiyeceğimizin simit olması demekti. ne yapalım edelim diye düşünüp duruyorduk. ben yaklaşık bir haftada 100 lira biriktirdim. kaan kardeşimdir. ondan esirgemem. 700 lira daha bulmamız gerekiyordu 20 gün içersinde. düşününce çok zordu. hatta imkanı yoktu. başlarda idda mı oynasak diye düşünmüştük ama tutturamayacağımızı da çok iyi biliyorduk. sonra ne mi oldu? diğer partı bekle.