hayatımı siken olaylar dizisi

Eve geldik, kafam atık tabi kuzenle konusunca daha bi sinirlerim tepemde ama evlat yüreği, anneme saygıdan ağzımı açıp tek bir kelime etmiyorum. Gittim mutfaktan bir bardak su içtim (çeşmeden içiyoruz hazır su nedir sadece okulda biliyorum) odaya geçtim oturdum sadece. Müzik açsam daha bi bunalıma sokacak beni. bazen düşünüyorum nasıl dayanıyorum diye ama insan kendine yalan söyleyip attığı yalana inanınca rahatlıyor. Mesela herşey daha iyi olacak, ya da hayırlısı böyleymiş neyapalım demek %0,00000000000001 de olsa rahatlatıyor. Hani olacağı yok ama insan bekliyor işte gibi birşey. odaya geçtim hatunla konustum az, dertleştim onla da, birazcık ilgi beklediğimi söyledim, alıngan olabileceğimi söyledim çünkü insan kendisiyle yalnız kalınca düşünecek vakti çok oluyor ve bu da insanı çıldırtabiliyor. Eskiden rap şarkısı yazardım duygularımı kağıda dökebilmek için, belki de şimdiye kadar beni sabır taşı olarak tutan bu olmuştur çünkü gerçekten rahatlatıyor. Şiir de yazıyorum ara ara, fakat hatunla sevgili olduktan sonra ona rap şarkılarım olduğunu söz yazdığımı felan söylemiştim, iplememişti. o gün bugündür ne söz yazarım, ne şarkı yazarım ne de şiir. o yüzden belki de daha agresifim daha bir patlamaya hazırım