hayatımı siken olaylar dizisi

Akşam oldu pizzayı yedik bir güzel afiyetle, evdekilerin azıcık yüzü güldü, sevindiler. o an dedim paranın amk. Geçtim odaya, açtım bilgisayarımı, annemlerle muhattap olmamak için debeleniyordum. kuzene mesaj atıyordum sürekli dışarı çıkalım diye, çıkıp mal mal dolaşıp geliyorduk bizimkiler uyuyunca giriyordum eve. Hayatım bilgisayar - uyku - dışarısı üçleminde ilerliyordu. Öğleden sonra kalktığım için pek kimseyi görmüyordum. ertesi gün saat 2 gibi telefon sesine uyandım. Antredeymiş annemin telefonu. çalıyor ama annem açmıyor. Dedim hayırdır ? annem dedi banka arıyor boşver. dedim aç belki önemli birşey söyleyeceklerdir. Dedi borç hatırlatırlar, icralık olduğumuzu söyleyeceklerdir boşver diyip geçiştirdi. tabi benim canım daha da bir sıkıldı. annem açmadı telefonu ama 2-3 saat sonra başka bir banka gene annemi arıyordu. tam da benim gelmeme denk gelmiş gibi, ya da daha öncesi de vardır da bana denk gelmemiştir. Amk cebimdeki para yetecek olsa vericem, çünkü biçare herkes. ben tabi şeyi düşünüyorum, bu çocuk napacak (kız kardeşim) daha çocuk, banka icraya bi gelse, elde avuçta bi tak yok zaten, annemin eşini içeri atsa, annem sokaklarda mı kalacak düşüncesi var. Sigaraya babam yüzümden başlamadım panpalar ama çok içesim var çokkk...