1. 301.
    0
    bir-bir buçuk saat sonra eve varmıştım. içeri girer girmez babamın koltuktaki halini gördüm. ağlayışıma engel olamıyordum. onu bu halde, bu kadar güçsüz görmek beni çok yaralamıştı. bütün bunlara o sebep olmuştu ama onu böyle gördüğüm an vicdanım uyanmıştı sanki ve içimi kemiriyordu.

    uykuyla uyanıklık arasındaydı muhtemelen, geldiğimi duyduğu an kalkıp sarılmıştı bana. öyle sarılmıştı ki, omuzlarım acımıştı. ağlıyordu babam ama bu ağlayış için için değil, sesli bir şekildeydi.
    ···
   tümünü göster